Ludzie budujący dom często zastanawiają się jak zawilgocenie zewnętrznych ścian może wpłynąć na wnętrza budynku. Wielu ekspertów twierdzi, że woda będzie zawsze obecna w przegrodach i jest to zjawisko zupełnie naturalne. Zawilgocenie nie jest niebezpieczne do czasu, gdy nie przekroczy pewnej granicy, bądź mokre elementy nie zostaną narażone na działanie mrozu. Materiały budowlane, takie jak beton, cegły, drewno czy zaprawy, zawsze wchłaniają odrobinę wilgoci powietrza atmosferycznego do momentu osiągnięcia stanu równowagi. Normy w europie informują nas, że dla temperatury dwadzieścia trzy stopnie Celsiusza i wilgotności względnej równej osiemdziesiąt procent, cegły ceramiczne, beton czy gips może mieć zawilgotnienie niższe niż pięć procent, drewno około dwudziestu, a styropian praktycznie nie występuje. Niestety, gdy jest wyższa mogą wystąpić grzyby domowe, uszkodzenia tynków oraz spadek ciepłochronności ścian. Można tego uniknąć na dwa sposoby. Pomaga skuteczna wentylacja pomieszczeń. Szczególnie ważna jest w łazienkach i kuchniach, które są szczególnie narażone na parowanie i wchłanianie wody. Warstwy ścian powinny być również odpowiednie pod względem przepuszczalności. Opór dyfuzyjny, czyli taki który stawia się parze wodnej, powinien być największy od strony źródła wilgoci, a najmniejszy z zewnętrznej strony domu.
Zawilgocenie ścian zewnętrznych
